- aşmaq
- f.1. Bir şeyin üzərindən atılıb keçmək, hündür bir şeyin üstünə çıxıb o biri tərəfinə enmək, düşmək, hoppanmaq. Qapını daldan bağlayaraq, divardan aşıb getdik. M. S. O.. Dərəni aşdım. Meşənin içərisinə cənuba doğru uzanan daşlı-qayalı bir dağ ətəyi ilə gedirdim. A. Ş.. Aşıb şiş dağları, boz səhraları; Gündə bir zəfərlə gedək irəli. S. V.. Keçərək Mil düzündən, sıra dağları aşdım; Kürün sahillərilə bütün eli dolaşdım. Ə. Cəm..2. Keçmək, düşmək, çıxmaq. <Sultan və Vəli> bir bağdan o birisinə aşırlar. Ə. S.. // Ötmək, atlamaq, keçmək. Gecə ortasından aşmışdı və yayın isti xamuşluğunu pozan ancaq minarədən gələn minacat səsi idi. B. T..3. Çevrilmək, yıxılmaq. <Göyərçin> o tərəf bu tərəfə çox aşdı. Ancaq gözlərinə yuxu gəlmədi. S. R.. Ortalıqda yanı üstə aşmış bir neçə dolu butulka . . vardı. Ə. Ə..4. məc. Təmin olunmaq, düzəlmək, əmələ gəlmək. İşi aşmaq. – Gopnan əməl aşmaz, işə qeyrət gərək olsun. M. Ə. S.. Güc və zor ilə heç bir iş aşmaz; İş əlində həlim olan çaşmaz. A. S.. <Məhərrəm:> Bilirsinizmi, nə var? Belə danışıqdan iş aşmaz. N. V.. Adamlar işi aşan yerdən dördəlli yapışırlar. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.